Zamojskie Forum Akwarystyczne

rabbit

Taka mała przeklejka z mojej strony.

Swoje Ancistrusy karmię późnym wieczorem, po zgaszeniu światła. Tak by inne ryby nie podjadały im pokarmu. Wypada na porę blisko północy i nie zawsze mam siłę by się tym zająć. Dlatego powstał karmnik specjalnie dla nich. Sterowany jest oczywiście „Sternikiem”. Pokarm jaki dozuje to tabletki Tropicala lub inne o podobnej średnicy. Dzięki temu można urozmaicić dietę układając w zasobniku naprzemiennie tabletki o różnym składzie. Do napędu posłużył malutki unipolarny silnik krokowy. Silnik sterowany jest małym sterowniczkiem na attiny13. Całość w trakcie pracy zużywa ok. 180mA prądu. Moja wersja zasobnika wystarcza na 20 tabletek, ale nic nie stoi na przeszkodzie by zrobić to wedle swoich potrzeb.

Kosztorys w zasadzie ogranicza się do kilku drobiazgów w SMD. Mój zamknął się w 10zł. Cała reszta części tj; zębatki, rurka PCV, trochę plastiku, silnik pochodzi z odzysku.

Budowa:

Część mechaniczna:

Zaczynamy od skompletowania potrzebnych elementów. Malutki silnik krokowy, unipolarny znalazłem w jakiejś starej drukarce. Do tego potrzebujemy małą zębatkę na oś silnika i dopasowaną do niej zębami dużą zębatkę. Ta druga ma być na tyle duża by na jej promieniu zmieścił się otwór wielkości tabletek pokarmowych. Dobrze by było gdyby jej grubość była dopasowana do grubości tabletek. Jeżeli jest za cienka to możemy dokleić po obu stronach krążki z plastiku o odpowiedniej grubości. Wszystkie duże otwory wycinałem otwornicą do drewna a te mniejsze wiertłami do drewna.
Wiertła do metalu strzępią plastik i często otwory wychodzą nierówno.

Potrzebujemy jeszcze kawałka plastiku o grubości tabletek (lub sklejone „w kanapkę” na grubość tabletek). Wielkość tego kawałka określona jest przez średnicę dużej zębatki i przystający do niej silnik z małą zębatką. Jak już dobierzemy odpowiedni kawałek plastiku zabieramy się za rzeźbienie. Najpierw otwór na dużą zębatkę.

Potem na zębatkę silnika…

Następnie z identycznej wielkości kawałka plastiku doklejamy wierzchnią stronę. Robimy w niej dwa otwory. Jeden na zębatkę silnika w tym samym miejscu co w elemencie głównym. Drugi na oś dużej zębatki w centralnym punkcie dużego otworu. Jego średnica zależna będzie od grubości osi zębatki.

Mój silniczek miał łapy mocujące, które zostały wykorzystane do przymocowania go całości za pomocą małych wkrętów. Jeżeli Twój silnik takich nie posiada musisz dorobić mocowanie we własnym zakresie. Na przykład wykorzystując odpowiedniej średnicy strzykawkę.
Montujemy silnik i zębatki. Jako oś zębatki posłużyła mi plastikowa śruba, która swoją średnicą pasowała na wcisk w wewnętrzny otwór zębatki.

Potrzebna nam będzie rurka, której średnica wewnętrzna pozwala na umieszczenie w niej tabletek pokarmowych. Będzie służyła jako zasobnik pokarmu. Od jej długości zależy ile tabletek pomieści nasz karmnik.
W dużej zębatce wiercimy otwór nieco większy od średnicy tabletki, tak by znalazł się po środku jej promienia. Warto zacząć wiercenie malutkim wiertłem o średnicy do 1mm w zębatce już zamontowanej. Ustawiając ją w ten sposób by otwór znalazł się na płycie wierzchniej w miejscu umożliwiającym montaż rurki „zasobnika”.

W płycie wierzchniej, w miejscu zaznaczonym przez małe wiertło wiercimy otwór o średnicy zewnętrznej zasobnika. Wklejamy go w ten sposób by nie przeszkadzał obracającej się zębatce.

Ostatnią czynnością jest przygotowanie płyty spodniej. Tutaj wykorzystałem kawałek przezroczystej obudowy z płyty CD po to by widzieć co dzieje się wewnątrz karmnika. Wiercimy w niej taki sam otwór jak w zębatce. Musi on znaleźć się w najdalej wysuniętym miejscu karmnika i być zgodnym z otworem zębatki po jej obróceniu w to miejsce. Płyta spodnia została przykręcona na cztery małe wkręty bez klejenia co ma umożliwić ewentualne czyszczenie.

Część elektroniczna:

Tutaj nie ma się co rozpisywać. Prosty sterowniczek na Tiny13 zasilany przez stabilizator 5v. Jako tranzystory wyjściowe wykorzystałem BCP56-16 o max prądzie 1A. Po podaniu zasilania zębatka napędzana silnikiem wykonuje obrót z pozycji sopd zasobnika do pozycji otworu wylotowego. Czeka zadany czas na wyrzucenie tabletki a następnie powraca do pozycji wyjściowej i dezaktywuje wyjścia. Następny cykl nastąpi po ponownym podaniu napięcia zasilającego. Całość wykonana w technologii SMD. Dlaczego? Bo części są tańsze, nie trzeba bawić się w wiercenie otworów i całość zajmuje mniej miejsca. Płytka nie posiada gniazda programującego a jedynie punkty wyjściowe potrzebne do zaprogramowania procesora. Dlaczego tak? Bo po prawidłowym zaprogramowaniu niczego nie trzeba programować ponownie po jakimś czasie więc uznałem takie gniazdo za zbędny dodatek zajmujący miejsce.